درجه بندی سختی سفرهای طبیعت گردی
طبیعت گردی (Natural Tourism) یکی از پرطرفدارترین نوع گردشگری است. طبیعت گردی هر نوع سفری که با طبیعت در ارتباط باشد را می گویند و در واقع پایه و اساس این نوع گردشگری، طبیعت است.
شاید شما هم در پکیجهای مختلف تورهای طبیعت گردی، چشمتان به قسمت سختی سفر خورده باشد.
استانداردهای جهانی برای طبیعت گردان و بسیاری از رشتههای ورزشی، درجه سختی یا Degree of difficulty تعریف کردهاند تا افراد بر اساس تواناییهای جسمی خود، فعالیتهایشان را پی بگیرند.
درجه بندی سختی سفرهای طبیعت گردی
ما درجه بندی سختی سفرهای طبیعت گردی را متناسب با سطح توانایی جسمانی به پنج گروه سبک، متوسط ، سخت و سنگین و فوق سنگین تقسیم بندی کرده ایم.
این تقسیم بندی صرفا به لحاظ سنجش و محک توانایی شخصی افراد برای شرکت در برنامه سفرهای طبیعت گردی ارائه شده است. در این درجه بندی ها عامل های مختلفی همچون مسافت طی شده، شیب مسیر، محل اقامت، ارتفاع و شرایط آب و هوایی در نظر گرفته شده است.
این الگو، سبک ترین نوع سفرهای طبیعت گردی محسوب می گردد. طبیعت گردی سبک سریع ترین رشد را در بین افراد علاقمند به طبیعت داشته است. این برنامه ها مناسب بیشتر افراد با سطح توانمندی متوسط هستند و به کمترین فعالیت جسمانی و ورزشی نیاز دارد. پیاده روی در دامنه کوه یا در مسیرهای هموار جزو این نوع طبیعت گردی محسوب می گردد.
سطح آمادگی جسمانی خوبی برای این نوع سفرها لازم است. این سفرها مناسب برای اکثر کوهپیمایان و راه پیمایان بوده و شامل پیاده روی های نه چندان طولانی (۲ تا ۴ ساعت در روز) و عبور از مسیرهای دارای فراز و نشیب نسبتا” کم است. همچنین آمادگی جهت اقامت در کمپ و چادر و استفاده از توالت صحرایی برای شرکت در این برنامه ها ضروریست.
این سفرها مخصوص افراد با آمادگی جسمانی بالا می باشد که از تجربه قبلی کوه پیمایی در مسیرهای ناهموار با روزهای بلند برخوردار هستند. مدت زمان کوه پیمایی در این برنامه بطور متوسط ۴ تا ۷ ساعت در روز مباشد و مسیرهای این سفرها بیشتر در ارتفاعات بالا (حداکثر ۴۲۰۰ متر) می باشد. آمادگی جهت اقامت در کمپ ارتفاعات و استفاده از توالت صحرایی برای این برنامه ها ضروری است.
کلید واژه:
درجه بندی سختی سفرهای طبیعت گردی
مطالب مرتبط: